نِما شونِهْ سَرْ ویشهْ بَئییهْ خاموشْ مَسْتِهْ بِلْبِلِ نالهْ نیمُونه مه گُوشْ نامَرْدِ فَلِکْ حلقه دَکِرْدِهْ مه گُوشْ وِنِهْ بَمِرْدِنْ، بوُردِنْ چِهارْ کَسِ دُوشْ شامگاه، بیشه خاموش و آرام شد (تاریک و تیره شد) / نالهی بلبل شیدا به گوشم نرسید فلک نامرد حلقهی بندگی به گوشم…